اخلاق کاربردی شاخهای از اخلاق هنجاری است که به واسطه تمرکز بر جزئیات، از دو شاخه فرا اخلاق و نظریههای هنجاری متمایز میگردد. درباره ماهیت، محتوا و شیوههای استدلال آن، اتفاق نظر وجود ندارد. یکی از مسائل مهمّ و کلیدی در ادبیّات و بیانات ائمۀ اطهار (ع) که مورد توجه قرار چکیده کامل
اخلاق کاربردی شاخهای از اخلاق هنجاری است که به واسطه تمرکز بر جزئیات، از دو شاخه فرا اخلاق و نظریههای هنجاری متمایز میگردد. درباره ماهیت، محتوا و شیوههای استدلال آن، اتفاق نظر وجود ندارد. یکی از مسائل مهمّ و کلیدی در ادبیّات و بیانات ائمۀ اطهار (ع) که مورد توجه قرار گرفته؛ اخلاق کاربردی است. اخلاق کاربردی در جهان بینی توحیدی اسلامی و تبیین رابطۀ آدمی با خداوند در تعالیم اسلامی، از جایگاه ممتازی برخوردار است. در آموزه های ادبی واسلامی منابع اصلی واصیل دینی، یعنی: قرآن سنّت پایبندی به مؤلّفه ها وشاخص های اخلاق کاربردی لازمۀ نیکبختی بشروسعادت وی دردو جهان فانی وباقی شمرده شده است. اخلاق کاربردی با آسیب شناسی نفس آدمی و شناخت کمینگاه های شیطانی در نفس، درصدد اصلاح بیماری های درونی است .در ایـن مقاله به بررسی تطبیقی اخلاق کاربردی در صحیفۀ سجّادیّه وبوستان سعدی می پردازیم.
پرونده مقاله
نصیحة الملوک سعدی و مرزباننامه، اثر مرزبانبنرستم که بعدها توسط وراوینی، به نثر فنّی پیچیدهای آراسته و نگارش یافت، دو اثر از گنجینه تاریخی ادب فارسی محسوب میشوند که هر کدام از آنها به سبک و شیوه ی مخصوص به خود، مبانی و اصول مدیریّتی و الگوهای اخلاقی مدیریّتی را که چکیده کامل
نصیحة الملوک سعدی و مرزباننامه، اثر مرزبانبنرستم که بعدها توسط وراوینی، به نثر فنّی پیچیدهای آراسته و نگارش یافت، دو اثر از گنجینه تاریخی ادب فارسی محسوب میشوند که هر کدام از آنها به سبک و شیوه ی مخصوص به خود، مبانی و اصول مدیریّتی و الگوهای اخلاقی مدیریّتی را که در آن دوران، بهشدّت در تشابه و تقارن با طرق کشورداری و حکمرانی بوده، نشان دادهاند. در هر دو اثر، لزوم مراعات و پاسداشت آموزههای اخلاقی و دینی و متخلّق بودن پادشاه به فضایل و خصلتهای پسندیده ی اخلاقی چون احسان و بخشش، عدل و انصاف، اعتدال و میانهروی، خوشخُلقی و مردمداری و نظایر آن، گوشزد شده است. همچنین، توجّه به اطرافیان و زیردستان، چگونگی رفتار و سلوک با آنان، کیفیّت مراوده و رفتار با بخشها و طبقات مختلف مردم و نیز چگونگی مواجهه با دشمنان و بدخواهان، از مهمترین و عمدهترین مسائلی بوده است که این دو اثر، بدان پرداختهاند. مطالعهی این آثار به روشنی نشان میدهد که سعدی در نصیحة الملوک، بی هیچ تکلّف و اطنابی، مقصود خود را در قالب نصایحی کاملاً روشن و صریح و خطاب به حاکم و سلطان جامعه بیان کرده است درحالیکه در مرزباننامه، این مهم با استفاده از زبانی فنّی و به شدّت متکلّف و سنگین و مشحون از صنایع مختلف ادبی و در قالب تمثیلات و افسانههایی از زبان حیوانات و جانوران مختلف و در لفافه ی سخنان چندپهلو و رمزگونه بیان شده است که البته با وجود اختلافات و تفاوتهایی در دو اثر، میتوان قرابت و مشابهت بسیاری را در مفاهیم و مضامین کلی و بنیادین آنها که عبارت از چگونگی مدیریّت، سیاست و حکمروایی بوده است یافت.
پرونده مقاله